Grillige herfstwind blaast inspiratie uit het stadion
LUIK - In de kille kuip van Rocourt hebben RFC Luik en R Antwerp FC op deze kouwelijke herfstdag, voor een alles behalve hartverwarmende vertoning gezorgd. Dat lag slechts ten dele aan de vrij inspiratieloze acteurs. RFC Luik kon ditmaal zijn supporters niet bekoren. Het was vooral hollen achter ver naar voren getrapte ballen en steeds maar weer voorzetten op het hoofd van Jurgens richten. De Luikenaars konden zelfs dat na de rust niet meer opbrengen. R.A.F.C. speelde in de eerste helft veel te zenuwachtig, te onrustig. De bezoekers kregen pas in de tweede periode vaste voet op het terrein. Ook enkele kansen. Met wat meer meeval of zelfbeheersing hadden die best ook doelpunten kunnen worden. Wedstrijd om zo vlug mogelijk te vergeten, stond er helaas in het aantekenboekje.
Omwille een van alle kanten door het stadion wervelende wind was goed voetbal inderdaad gewoon onmogelijk. Aan regen, zelfs sneeuw of ijzel, kunnen voetballers zich aanpassen, tegen de wind zoals die zondag in Rocourt woei, was echter niets te beginnen. Haast geen enkele voorzet kwam op de plaats van bestemmeling terecht. Echt goede combinaties waren even schaars als het aantal doelpunten dat uiteindelijk op het scorebord stond. Je zou dus kunnen stellen, dat die 0-0 een juiste weergave was van wat er te bekijken viel. Als je de weinige doelkansen die er kwamen op een rijtje zet, moet je concluderen dat R.A.F.C. meer had kunnen oogsten.
RFC Luik moest ervaren hoe knap de Antwerpverdediging onder de feilloze leiding van een grootse Koekelcoren speelde. Slechts kort voor tijd kwamen de Luikenaars aan echt doelgevaar. Een als voorzet bedoelde bal van Austen waaide haast in de winkelhaak, maar Ratko Svilar redde knap. Vooral in het eerste kwartier na rust leek Hubart enkele keren in problemen te komen. Alex Czerniatynski, weer niet briljant, en Laszlo Fazekas, beter bij de voorbereiding dan bij het afmaken van kansen, konden de Luikse doelman toch niet echt in moeilijkheden brengen. Patrick Ipermans deed het in hun plaats. Eerst met een schot vanop 30 meter, dat Hubart slechts erg moeizaam uit de benedenhoek hield.
Kort daarna met een kanjer van een kopstoot waarbij de bal eerst op de deklat en dan onder het lichaam van Hubart wegketste. Toch wel pech voor de Sinjoren, die voor rust tijdens hun minst goede periode, ook al naar de haren hadden gegrepen toen ze Laszlo Fazekas zonder Luikenaar in de buurt naar doel zagen rennen en scheidsrechter Jourquin, evenmin in een beste dag, hem terugfloot voor buitenspel. De moedige bekentenis van de fluitenier dat hij zich vergiste, bracht ze helaas ook niets vooruit. Ook het tarlijk opgekomen publiek zal maar bitter weinig plezier aan zijn middag beleefd hebben.
Velen verlieten trouwens al ruim voor affluiten het stadion, op zoek naar warmere oorden... Scheidsrechter Jourquin leidde voor 12.000 toeschouwers (André Putzeijs - bron: onbekend - 05/10/1981).
|
