Thierry Pister blinkt uit in dubbelrol
Rocourt - Meer dan een handvol valschermspringers kwam vlak voor de aftrap precies daar terecht waar het gepland was. Met lichtmasten en goed bevolkte tribunes konden de dappere luchtatleten natuurlijk niet alle kanten uit. De wedstrijd kon dat later wel. Negentig minuten zag het ernaar uit dat zowel de Marijntjes als de Bosuilen de namiddagzon in hun voordeel zouden laten schijnen. Uiteindelijk won R Antwerp FC het pleit en dat had het niet in het minst aan doelman Wim De Coninck te danken. Hij stond op de moeilijkste momenten op de juiste plaats.
Malbasa naar Boffin die in één tijd vrij hard op het lichaam van Franky Dekenne schoot, zo begon het duel dat voor de latere winnaar een derde plek in de algemene rangschikking kon opleveren. Meteen een inleiding die ietwat typerend was voor het verdere verloop van de wedstrijd. Er werd veel balverlies geleden in beide kampen. Jongens als Rony Van Rethy, Habrant en Waseige mochten van scheidsrechter Goethals meer dan eens een stevige tik uitdelen. Niet vuil, wel storend. Verwittigingen bleven uit, veelvuldige spelonderbrekingen niet. Niet iedereen in Luikse kringen was het met de ref eens was toen die 'eindelijk' toch een geel karton trok. Nu vragen wij ons af welke sanctie dan wel gerechtvaardigd zou zijn in volgende situatie. Haas Hans-Peter Lehnhoff lengten sneller dan Veyt op weg naar de kooi van Stojic. Het Luikse nummer tien weerde het gevaar door de Duitser gewoon langs achter neer te dolken. Geel mag! Habrant had Thierry Pister al eens onderuit getrapt en Rudi Smidts duwde de opgekomen Houben fel in de rug. Dat was klein bier vergeleken met Waseige die zich danig nerveus gedroeg.
Geen echte doelkansen totdat Varga zijn vriend Malbasa alleen naar Wim De Coninck joeg. Malbasa nam bij aankomst zijn tijd en plaatste de huizenhoge mogelijkheid zorgvuldig een meter naast de verste staak naar de wielerpiste. Mark Van der Linden, onder het oog van bondscoach Walter Meeuws opnieuw knap in de directe bewegingen en in de lucht, verloor in het middenveld de bal en dat inspireerde Varga zodanig dat Wim De Coninck zich verplicht zag een verbluffende save voor de camera's te brengen. R.A.F.C. hield de zaak degelijk onder controle. Toch geraakte het eerder verrassend op voorsprong. Thierry Pister kreeg even de hulp van verdediger Habrant en haalde dankbaar en enig mooi van buiten de zestienmeterzone onhoudbaar uit. Zo mochten de bezoekers met voorsprong rusten. Niet echter zonder dat Malbasa op aangeven van Veyt nog eens stuntelig kopwerk had aangewend om toch maar niet te scoren.
In de tweede helft gaf RFC Luik meer dan eens de indruk toch iets te zullen forceren. R.A.F.C. was op de tegenaanval aangewezen. Een onderdeel waarin vooral het trio Pister-Van der Linden-Lehnhoff erg bedrijvig was. Nico Claesen warmde zich bijna vijfenveertig minuten op, maar George Kessler liet de elf vertrekkers haast tot aan de meet gaan. Een duidelijk bewijs dat hij bang was voor de mannen van Waseige, een mogelijke wissel Geilenkirchen-Claesen dwong zich op. Ralf Geilenkirchen mocht zich dan al uit de naad werken, gisteren was daarmee alles gezegd. Trainer Waseige greep wel in. Hij ruilde mandekker Giusto voor aanvaller Ernes. We blijven ons afvragen waarom aanvallend ingestelde spelers slechts van de bank mogen als hun ploeg op achterstand staat.
Hans-Peter Lehnhoff bleef fouten uitlokken. Waseige verdiende geel na een fout op de middenvelder, de Sart kreeg ze even later in zijn plaats. Voetballend werd een wat moeilijk te beoordelen periode ingezet. Hoe dan ook keeper Wim De Coninck en middenvelder-aanvaller Thierry Pister eisten een hoofdrol op. Wim De Coninck verijdelde pogingen van Ernes, Veyt, Quaranta en nog maar eens Emes. Thierry Pister stopte af, bouwde op en stond bij een dribbelnummer van Mark Van der Linden op de goede plaats te wachten op een bal die niet kwam. Trouwens een fout die meerdere rood-witten bij hun tegenacties maakten. Ook Mark Van der Linden stond een paar keer in ideale positie zonder dat zijn maats daar rekening mee hielden (Roger Vlemings - GvA - 20/03/1989).
George Kessler hult zich even in Luikse vacht
Rocourt — "Dit was stukken beter dan vorig jaar", begon trainer George Kessler, die zich de vijf winterse tegengoals nog goed herinnert. De leider van R Antwerp FC bleef daarna in zijn nabeschouwing een hele tijd bij zijn confrater Waseige. "Ik wil in de eerste plaats de verdediging voor de trainer van de tegenstander op mij nemen", vervolgde hij. "Waseige speelde niet met zijn beste elftal. Hij miste Quain en dat is voor RFC Luik een enorm belangrijke pion. Die Quain kan als geen ander een verdediging organiseren." Kessler ging zelfs nog verder. "Na vijfenveertig minuten wisselde Waseige zijn verdediger Giusto voor de aanvaller Ernes. Mijn collega deed op dat moment, bij een nul-één achterstand, wat hij moest doen. Gelukwensen daarvoor."
Zo kon de verliezende partij dus weer een stuk beter slapen. George Kessler had natuurlijk ook lof voor eigen volk. "Met name Franky Dekenne wil ik bedanken. Donderdag-, vrijdag- en zaterdagnacht worstelde hij met een nieraandoening. Franky heeft last van een steentje in de nieren. Iedereen weet hoe pijnlijk dergelijke zaken zijn. Toch heeft hij de wedstrijd zonder inspuiting uitgespeeld." Ook Rudi Smidts kreeg de waardering mee die hij volgens de meester verdiende. "Smidje ondervindt al een paar dagen hinder aan zijn linker voet. Zaterdag kon hij er amper op steunen en dan vandaag zo'n zware wedstrijd tot het einde vol maken. Met deze mentaliteit kan R.A.F.C. nog bergen verzetten."
George Kessler is ervan overtuigd dat door het veroveren van de derde plaats de sfeer binnen de groep niet meer stuk kan. "We zullen dat in onze volgende wedstrijd thuis tegen KSC Lokeren bewijzen. Na het vertrek van een drietal leden van de elf van vorig seizoen, is voor R.A.F.C. het winnen van een Europees ticket het hoogst haalbare. Het was ook vanaf het begin van het nieuwe seizoen onze betrachting. We zijn dus goed bezig. Alleen het bekerverlies tegen KFC Zwarte Leeuw stond niet geprogrammeerd." Als uitsmijter nog een opsteker in de richting van wie anders dan Waseige. "Dit RFC Luik zal geen moeite hebben om zich samen met ons voor Europees voetbal te kwalificeren (R.V. - bron: onbekend - 20/03/1989)."
Retrospectieve Bob Crauwels (26)
Wat niemand had durven voorspellen, gebeurde op de hoogvlakte van Rocourt toch. De zege van de Great Old tegen het sterke RFC Luik leverde meteen de derde plaats voor de rood-witten op. Met intelligent controlevoetbal, lieten de Bosuilen de Luikenaars tijdens de eerste helft nooit in de match komen. Thierry Pister maakte in de 37e minuut een wereldgoal. Hij knalde de bal vanop dertig meter in de kruishoek (0-1). De aanhang voelde een Antwerp-stunt in de maak! Even later miste Malbasa een enige kans op 1-1 door de bal voor het ledige doel de voorzet van Veyt in duikvlucht over te koppen. Bij de rust kon R.A.F.C. de 0-1-voorsprong wettigen.
De tweede helft was er geen voor hartlijders! RFC Luik, met aanvaller Ernes in de plaats van verdediger Giusto, speelde alles of niets. De thuisploeg verwaarloosde hierbij opmerkelijk de verdediging. Meteen kreeg een counterend R.A.F.C. open boulevards aangeboden met aardig wat kansen om de zaak af te maken. De weer talrijk meegereisde Antwerpaanhang beleefde bange momenten wanneer de beslissende 0-2 uitbleef. Naar het einde toe werden minuten en seconden afgeteld met vrees voor een ultieme gelijkmaker in het achterhoofd. De rood-witte verdediging met Wim De Coninck als feilloos sluitstuk hield uiteindelijk stand. De Great-Old neemt na deze zege, een stevige optie op Europees voetbal (B.C. - Antwerp Clubblad-17 - 13/05/1989).
|
