De Buyser bijna gebuisd, de Great Old helemaal
Deurne - Het is niet aangenaam in ijzig koude weersomstandigheden een voetbalwedstrijd te volgen. Ze waren met vierduizend. Ze lieten VTM met de eerste aflevering van 'Bompa' en de film 'Back to the future' zitten. Ze hadden geen boodschap aan de Australische 'Buren' van de BRT. 'Cheers' kon hen gestolen worden op Nederland 1 en Erik de Zwart stond op Nederland 2 zijn 'Sterrenjacht' te houden zonder appreciatie van diezelfde vierduizend dapperen. Geef toe: ernstige verstervingen als je er de ontbrekende huiselijke warmte nog bijneemt. Het recht op spektakel werd de supporters door twee zwakke teams echter onthouden.
Hugo Broos (of Paul Van Himst, of allebei?) liet Wawa Lambik op de bank. George Kessler hield Nico Claesen achter de hand om in geval van nood in te grijpen. Aan nood is er in dit prille 1989 geen tekort op de Bosuil. Guy Thijs kan desgewenst de twintig minuten van Nico Claesen nog eens op videoband overdoen. De bondscoach heeft zijn zaterdagavond verprutst. Franky Dekenne, ooit in het fel begeerde Duivelspak, speelde nooit slechter. Frank Mariman geraakte ingevolge letsel niet verder dan de appelsientjes. Mark Van der Linden wisselde knappe nummers vlot af met erg nederig werk. Met alle respect: we dachten niet dat de hoogste instanties zich nog zouden verplaatsen om Swinnen of De Vriese te scouten.
De wedstrijd dan maar. R Antwerp FC gaf aanvankelijk de indruk op een gemakkelijke zege af te stevenen. Al in de beginfase was duidelijk dat dit RWDM amper wat te bieden heeft. Het begon met een paar vieze fouten, kwestie van eens in beeld te komen. Swinnen 'regelde' Rudi Taeymans, het neertrappen van Hans-Peter Lehnhoff door Mergan, ontlokte een belachelijke reactie van ref Blareau. De fluitende belofte maakte zich overdadig theatraal boos op Mergan, maar liet wel de gele kaart in de zak. Zo komen we er natuurlijk nooit uit.
Frans van Rooij, Mark Van der Linden en Dirk Goossens bewogen hemel en aarde om afstand te kunnen nemen. De grootste kans werd nochtans door de mannen van 'Meulebeek' opgeëist. De Buyser vloerde in de middencirkel de plaatselijke veldbezetters en spurtte recht op Wim De Coninck af. Kobla volgde gevat, maar zijn vriend liet zich als een kadet door Wim De Coninck het leer ontfutselen. Vanderschommen kreeg weinig arbeid. Hij werd twee keer door zwakke Thierry Pister horizontaal gedwongen. Daar moest de thuisaanhang het voorlopig mee doen.
Na de rust werd Rony Van Rethy libero en kreeg Ralf Geilenkirchen de voorkeur op Nico Claesen om in te vallen. Angst voor een verdediger te weinig? In dit geval onnodig, want Ralf Geilenkirchen liep toch onveranderd meer als rechtervleugel dan als rechtsachter te voetballen. De Antwerpverdediging zette nu alles op de buitenspelval en kreeg bijna onmiddellijk het deksel op de neus. De Buyser misleidde tegenstander en vlaggeman en verscheen afgezonderd voor Wim De Coninck. Hij lobde over. Op gebied van inzet kon men de heren weinig verwijten, maar het was opvallend hoe slecht sommigen het spel dat 'voetbal' heet, beheersten.
De thuisploeg forceerde wel drie keer zoveel hoekschoppen als de bezoekers. De Buyser deed zijn hopeloze missers vergeten. Kobla, al naargelang de posities een straat sneller dan Franky Dekenne en Rony Van Rethy, nam de twee te grazen. Deze keer kon De Buyser met de ogen dicht en met de handen aan de bevroren oortjes afronden. Hij had in deze carnavalsperiode zelfs nog 'tied veur 'n pafke'. Alles wees erop dat R.A.F.C. met of zonder Nico Claesen, de slag niet meer te boven zou komen. Vanderschommen bleef goed keepen en Mark Van der Linden wrong helemaal in het teken van de wedstrijd een open kans de nek om. Hij had kennelijk alleen de slechte voorbeelden voor ogen.
Mandekker Beuckelaers kleeft waarschijnlijk nu nog aan Dirk Goossens. Het trekken en sleuren mocht ongehinderd negentig minuten duren, maar toen Dirk Goossens één keer de plezante uithing (hij tikte de bal uit de handen van de talmende Vanderschommen) kreeg hij prompt een geel karton voor de neus. Vraag is: wie kan er na zes keer geel nog met Dirk lachen? We kennen er alvast één die er chronisch moeite mee heeft. R.A.F.C. in eigen nest op nul zetten, is niet zovelen gegeven. Zelfs KFC Zwarte Leeuw moest er voor de beker met een gelijkspel vrede nemen. Dat Cluytens en Martens dat toch niet hebben mogen meemaken! RWDM wint een keer om de vier, vijf weken en precies dan staan die jongens in de B-kern (Roger Vlemings - GvA - 6/02/1989).
Retrospectieve Bob Crauwels (21)
Tegen degradatie-kandidaat R.W.D.M., heeft R Antwerp FC één van de zwakste prestaties geleverd sedert de komst van Georg Kessler. Na een blitz-offensief van vijf minuten, tijdens hetwelk Dirk Goossens dicht bij de openingstreffer was, viel de Antwerpmotor stil met alle gevolgen vandien. Het voortdurend overwicht van de Great Old was steriel en inspiratieloos. Zonder een attent uitkomen van Wim De Coninck, die de bal uit de voeten van de doargebroken De Buyser haalde, hadden onze de Bosuil-gelen al voor de rust op verlies gestaan.
Het uitvallen van de licht gekwetste Frank Mariman zou er de zaken tijdens de tweede helft niet op verbeteren. Het Brusselse spitsenduo Kobla-De Buyser bleef met gevaarlijke uitvallen paniek zaaien in de verdediging. Nadat vooral laatstgenoemde zijn aanhang de wanhoop nabij bracht door een drietal open kansen hopeloos te verkwanselen, was het in de 68e minuut toch raak. Kobla ging op links door en zijn laterale voorzet werd door De Buyser in doel verlengd (0-1)! R.A.F.C. probeerde de zaken nog recht te zetten, maar deels door eigen slordigheid, deels door een puike Vanderschommen, die vijf minuten voor tijd Mark Van der Linden van de gelijkmaker hield, bleef de achterstand op het bord!
Na de wedstrijd relativeerde Georg Kessler deze voor zijn ploeg pijnlijke nederlaag, insiders hadden in ieder geval zo hun bedenkingen met betrekking tot de inzet van bepaalde spelers (B.C. - Antwerp Clubblad - 25/03/1989).
Zonder zelfvertrouwen
Deurne - "Dit is een trieste dag voor de club, de ploeg en voor mezelf", zo begon A.D. George Kessler zijn perspraatje na de onverwachte nederlaag tegen RWDM. "Ik had op een positief resultaat gerekend en dan krijg je dit. De ploeg verslikte zich in een boel fouten en tekortkomingen. Enkel tijdens de eerste twintig minuten liep het vlot. Trouwens als Dirk Goossens zijn omhaal in de beginfase niet mist, wordt het zeker een andere wedstrijd. Dat doelpunt kwam er niet en de ploeg etaleerde duidelijk een gebrek aan zelfvertrouwen. Het was de bedoeling om zo vlug mogelijk een eerste keer te scoren. Toen dat uitbleef, ging zowat iedereen aan zichzelf twijfelen."
RWDM heeft de overwinning niet gestolen. De beste kansen waren voor de Brusselaars. "RWDM kreeg een viertal open kansen. Dat is gewoon absurd," ging de A.D. verder. "R Antwerp FC heeft het steeds moeilijk tegen ploegen die met een versterkte defensie uitpakken. Veldoverwicht, dat wel. Daar koop je niets voor. We konden amper een serieuze doelkans agdwmgen. De ploeg zit gewoon vast. We krijgen geen vleugels. Die komen er pas als je kan scoren. Zonder kansen scoor je uiteraard niet. Als je dan toch niet scoort, moet je proberen die nul vast te houden. Mijn team blijft echter aanvallend voetbal spelen en dan krijg je dit. Zo simpel is dat. Zo'n nederlaag is gewoon een trieste zaak. Om terug te komen moeten we met z'n allen de handen in elkaar slaan. Dat is de enige remedie (L.D.R. - bron: onbekend - 6/02/1989)."
|
