Johan, bedankt. Het ga je goed.
DEURNE — Johan Cruyff heeft gisteravond afscheid genomen van zijn Belgische supporters. We gaan eerlijk zijn: heel de tijd hebben we enkel naar hem gekeken. Vanaf het moment dat hij als allerlaatste net achter Stanley Brard, het speelveld opdraafde tot op het ultieme moment waarop hij het voor bekeken hield. Niet dat wij het niet zouden begrepen hebben op de aantredende Antwerpelf, daar niet van, maar gewoon, omdat we maar zelden een architect van de topvoetballerij in levende lijve aan het werk hebben kunnen zien. Op zulke momenten moet je als rechtgeaard voetballiefhebber onvermijdelijk aan hele grote momenten terugdenken. Aan het sterrenelftal van Ajax, met Vasovie, Suurbier, Neeskens, Krol en noem maar op. Aan Oranje, tijdens het WK in Duitsland, waar een helse machine slechts tijdens de finale ontregeld werd. Aan CF Barcelona ook, aan de Washington Diplomats en nu Feijenoord. Nederlands landskampioen met Gullit, Hoekstra, Wijnstekers, Van de Korput en... Cruyff.
Het is mooi geweest. Ook al kreeg gisteravond niemand de indruk dat de Hollandse meester zich moe maakte, iedereen 'voelde' dat 'hij' er bij was, Hoekstra en Harry Cnops hadden al een 1-1 op het scorebord getrapt, toen we nog volop aan het dromen waren. Zich vrijlopen, uitgemeten passes, een demarrage waarbij zelfs Vladi Petrovic stilviel... Cruyff deed het allemaal. Enkel vanzelfsprekende dingen. maar op dergelijke momenten besef je pas hoe weinig vanzelfsprekend dat kan zijn. Zoals verwacht ging Johan Cruyff er in de tweede helft af. Er was iets meer dan een uur gespeeld, toen de nummer tien van Feijenoord aan het trekkebenen ging. Het schijnt dat Harry Cnops hem net boven de rechterknie had aangetikt. Volgens ons paste het gewoon in de show. Iedereen accepteerde het, hoe zou je zelf zijn?
Inmiddels stond R.A.F.C. wel met een 3-2 voorsprong aan te vallen. Met het verdwijnen van Cruyff begon men er bij de thuisploeg pas echt zin in te krijgen.
De Rotterdammers kregen het achteraan knap warm, hetgeen afgeleid dient te worden uit een opeenstapeling van overtredingen. Feijenoord zag zich genoodzaakt het achteraan wat serieuzer op te vatten en ging bewust op countervoetbal speculeren. Tien minuten voor tijd stelde Jeliazkov met een traditioneel kopbaldoelpunt gelijk. R.A.F.C. had het nog altijd niet begrepen en bleef maar aanvallen. De thuisploeg liep in de val, toen zes minuten voor tijd de ingekomen Been zich op rechts helemaal vrijspeelde en Gullit de kans gaf de einduitslag op het bord te prikken. De staande ovaties waren voor Laszlo Fazekas en Johan Cruyff. (GvA - F.D.W. - 1984-05-16).
Bleek afscheid van de grootmeester
Deurne - Na een bloemenhulde aan het adres van Johan Cruyff en de eveneens afscheid nemende, maar door een blessure niet aan de aftrap verschenen Laszlo Fazekas, pakte Feyenoord in zijn sterkste opstelling aanvankelijk uit met een licht veldoverwicht. De Rotterdammers klommen op het kwartier op voorsprong na balverlies van Gunter Van Eyck, die Jeliazkov lanceerde. Hij stootte door aan Hoekstra die geen moeite had om de uitgelopen Ratko Svilar te verslaan. Van dan af deden de kampioenenvieringen bij de bezoekers zich blijkbaar gevoelen.
Royal Antwerp FC toonde zich zeker niet de mindere. Met twee kopbaldoelpunten van Harry Cnops en de totaal vrijstaande Mark Van der Linden, nam de thuisploeg voor de rust de leiding over.
Na de kampwissel werd het tempo een ietsje opgedreven, maar ook nu waren de doelpunten cadeautjes die aan beide zijden door de verdedigingen werden weggegeven. Een resem kopstoten bracht de bal via Brard tot bij Duut die binnen knikte. Amper vier minuten later bereikte Mark Van der Linden met een laterale pas de ingevallen Johny Lenaerts die het leder voor de voeten van Koekelcoren schoof die inschoot. Ondertussen was Johan Cruyff geblesseerd geraakt.
Diens vervanging even na het uur kwam dus niet als een verrassing over. Het afscheid van de grootmeester had maar een bleke kleur. De eer om als eerste de Nederlandse landskampioen te kloppen, was de thuisploeg niet gegund. Mario Been viel uitstekend in en bereikte eerst het hoofd van Jeliazkov en zonderde zeven minuten voor tijd Gullit af voor een machteloze Ratko Svilar (HNB - Edwin Mariën - 1984-05-16).
|
