De cijfers zeggen niet altijd alles. Wie denkt dat de 3-1 uitslag van zaterdag in het Astridpark betekende dat RSC Anderlecht tegen Royal Antwerp op haar vaart van de afgelopen weken is doorgegaan, heeft het verkeerd voor. Eén helft speelde de thuisploeg goed, de tweede was helemaal in het voordeel van de bezoekers. Royal Antwerp FC had na een soms woelige en incidentrijke wedstrijd mits een tikkeltje geluk voor de sensatie van de twaalfde speelde kunnen zorgen.
Het begin van de wedstrijd kende voor de bezoekers een weinig aangenaam verloop. Nauwelijks was de bal aan het rollen of Verheyen beging op Louis Pilot de eerste van de drieënveertig overtredingen (18-25) waarmee de match zou worden gekruid. Ogenschijnlijk iets van niemendal, zij het dat de Antwerpspeler de tip van Verheyens schoen op de knie kreeg en liep een ernstige blessure op. Hij zou aan de rust moeten worden vervangen! Geen vijf minuten later, nieuwe pech voor de Great Old. Jean Trappeniers wipte hoog op naar een inzenden van Verheyen, viel neer op de rug van ploegmaat Jos Van Riel en stuikte met de schouder op de grasmat. Hij liep daarbij ernstig letsel op. dat hem later nadat hij een kopbal van De Nul onschadelijk had gemaakt, tot de aftocht zou dwingen.
Die laatste tussenkomst van Jean Trappeniers waarbij hij de bal toch nog in hoekschop had verwerkt, zou Royal Antwerp FC een eerste doelpunt kosten. Met Eddy Braem in doel werd die corner door Rensenbrink genomen. Ladinsky nam krachtig over met het hoofd en niettegenstaande de tussenkomst van Jos Van Riel op de lijn, verdween de bal tegen de netten. Eddy Braem stond toen precies vijf seconden in het doel en moest zich al omdraaien nog voor hij een eerste keer bij de bal was geweest! Die incidenten, de speciale sfeer die er rond de wedstrijd heerste, zorgden ervoor dat er aan weerskanten soms bikkelhard werd gespeeld. Jos Van Riel, René Desaeyere en Van Himst begingen zulke zware overtredingen die met geel bekeurd hadden moeten worden.
Het waren integendeel Frans Vermeyen en Ove Eklund die ze onder de neus gestoken kregen vanwege protest bij de scheidsrechter, die trouwens niet altijd logisch was in zijn beslissingen. Logisch was hij in elk geval toen hij rond het half uur RSCA een strafschop toekende nadat Robert Geens de doorgebroken Van Himst had neergehaald. Ladinsky kende geen genade voor de 2-0. Die tussenstand was aan de rust een billijke weergave van het vertoon. RSCA was werkelijk superieur geweest, niettegenstaande René Desaeyere en Karl Kodat alles in het werk hadden gesteld om hun eigen ploeg overeind te houden.
Onmiddellijk na de hervatting miste Verheyen een mooie kans om Royal Antwerp FC definitief in het verlies te spelen. Een doelpunt van Karl Kodat na inzenden van Ove Eklund met vervolg tegen de staak, werd zegevierend door de Antwerpspeler hernomen, bracht alles weer in betwisting. RSC Anderlecht was aangeslagen. Royal Antwerp FC, bij wie Roger Van Gool de aftocht van Louis Pilot liet vergeten, was zelfzeker en werd plots heer en meester op het veld. De ploeg van Guy Thys speelde paars-wit in de verdrukking. Ofschoon het aantal doelkansen niet in verhouding stond tot het vertoonde meesterschap hing er voortdurend een twee doelpunt van Royal Antwerp FC in de lucht. Van Himst, die met Karl Kodat wedijverde voor de 'Oscar' van de match, hield toen zijn elftal overeind.
Ei zo na maakte er na een persoonlijke poging tegen de gang van het spel in 3-1 van. Dat globaal bekende derde doelpunt kwam er toen De Nul uit voorzet van Van der Elst van een foutieve opstelling van Eddy Braem gebruik maakte om te scoren. Voordien was een duwfout van Dockx op Karl Kodat in de strafschopzone onbestraft gebleven. RSC Anderlecht mocht wel degelijk van geluk speken het tegen een in de tweede helft werkelijk uitstekend Royal Antwerp FC tot een 3-1 zege te hebben gebracht. |
