R Antwerp FC velt RSC Anderlecht!
De Sinjoren die zondagmiddag de dreigende regenwolken trotseerden om naar de Bosuil of te zakken, hebben zich hun bellissing zeker niet beklaagd. Dank zij een doelpunt iets minder dan tien minuten voor het einde van de dolgelukkig juichende Eddy Snelders velde R Antwerp FC de vroegere cornpetitieleider RSC Anderlecht. Rood-wit werkte zich daarmee in het klassement op tot een gedeelde tweede plaats, op een puntje van KSK Beveren. R Antwerp FC kan de zege tegen RSC Anderlecht met vele fasen verantwoorden vooral gekozen uit de tweede helft die voor het grootste gedeelte door het Antwerpse team werd beheerst (bron: onbekend).
Solo van Eddy Snelders
Eddy Snelders, het brein op het Antwerp-middenveld en doorgaans ongeschikt om een doelpunt te scoren, vloerde RSC Anderlecht. In de 82e minuut met name. Eddy Snelders slalomde vanuit de middencirkel weg en ontmoette in zijn rush geen noemenswaardige tegenstand. Tot zijn eigen verbazing was hij al door tot voor Anderlechts strafschopgebied. Daar dreigde hij klem te geraken in een noodsituatie, waar geen ploegmaats meer aanspeelbaar waren. Hij keek niet uit naar hulp, maar blafte met zijn linker nog wel, naar Munarons doel. Een alleszins houdbaar schot, dat de doelman verder in zijn diepste hoek duwde (1-0). Hiermee bezorgde Eddy Snelders, die wij hetzelfde huzarenstukje zagen uitvoeren tegen FC Beringen, zijn ploeg een verdiende overwinning. Zege, die echter nooit de vrucht kon worden genoemd van een begeesterend spelbeeld. Daarvoor waren de defensieve opdrachten te scherp afgelijnd.
Gaston Boeckstaens liep goed liep mee in de kadans van een (onzichtbare) Rensenbrink. Marc Steyaert (ingevallen voor de gewonde André Heerwegh) plakte op de huid van Geels en speelde vermoedelijk zijn levenspartij. Hij redde immers niet alleen een doelpunt op de lijn van Vercauteren (24'), maar hield de gevreesde Geels volledig uit de wedstrijd. Op een actie na, toen die in de 86' een voorzet van Van Der Elst op het hoofd nam en overkopte. Toen wisten ook wij dat Geels meespeelde. Kortom, alle klemmen waren langs beide zijden uitgezet om de veiligheid in de rangen te garanderen. Dat was vooral merkbaar tijdens de eerste speelhelft waarin wij de eerste doelrijpe poging noteerden in de 24e minuut. Arie Haan vond Vercauteren met een voorzet van zo'n veertig meter, sneller bij de bal dan Theo Custers, maar zoals gezegd, Marc Steyaert waakte. Zo ook doelman Munaron die in de 29e minuut een felle inspanning van Willy Geurts, afgerond met een laag schot, naast zijn doelstaak duwde. Een onzekere Theo Custers liet in de 42e minuut een schot van Vercauteren op zijn borst botsen voor de bal te grabbelen. Feit bleef dat de ruim 18.000 kijkers te weinig offensieve patronen hoorden knallen om van een genietbare topper te kunnen spreken.
Dat beterde na de rust toen Gaston Van Camp bij de thuisploeg merkelijk beter acteerde en Arie Haan voor RSC Anderlecht al zijn energie opgebruikte. Gaston Van Camp dacht in de 50e minuut een strafschop te forceren, maar zoals onze buurman zei, zijn kous zakte en Gaston Van Camp viel mee. Scheidsrechter Van Melckebeke trapte niet in die val maar werd tijdens die tweede spelperiode plots geconfronteerd met heel wat meer vinnigheid. Het resultaat daarvan was merkbaar op zijn geel karton (Van Toorn en Vliegen) en voor doel, waar Van Der Elst, Willy Geurts en Rensenbrink achter bruikbare kansen liepen. Het verdict viel in de 82e minuut. Vermelden wij nog dat de twee Antwerpinvallers, Werner Fastré en Gunther Van Eyck een minuut voor tijd nog een tweede doelpunt aan de voet hadden, op de lijn door Broos gekeerd. Ladislav Novak had dan toch gelijk toen hij zei dat hij dertien spelers zou nodig hebben om RSC Anderlecht te vloeren (Eric Moerman - bron: onbekend).
Een doelpunt van Eddy Snelders, flater van Munaron!
DEURNE — Een jong, dynamisch en gedecideerd R Antwerp FC liet zich door een rijper, geraffineerder, maar geenszins indrukwekkend RSC Anderlecht helemaal niet intimideren. In de eerste helft leerde het zich wapenen tegen de counter, in de tweede kwam het tot beheersing en zelfvertrouwen, in het laatste kwartier scoorde het een doelpunt dat de eindstand worden zou. Het slaagde er in het duo Rensenbrink-Geels uit de wedstrijd te houden en legde daardoor de basis van een overwinning, die geenszins als schreeuwend onrecht overkwam, ofschoon de Brusselse verdedigers en vooral doelman Munaron niet vrij te pleiten waren van een ruim aandeel in de voor hun elftal noodlottige wending.
R Antwerp FC besteedde van meet of de nodige aandacht aan de veldbezetting en de opdrachten op de invalswegen. Marc Steyaert begon vrij aarzelend en daarvan maakte RSC Anderlecht gebruik om zijn eigen tekortkomingen in een vertimmerde opstelling te verbergen achter gevatte counters op rechts via Haan, op links via het duo Dusbaba-Vercauteren. Het effect bleef betrekkelijk geruststellend, temeer omdat R Antwerp FC op haar beurt geregeld aandrong via een kwieke Uli Thychosen en een bereidwillige Willy Geurts. Bij zover dat men, na het eerste kwartier, beweren kon dat de gehele Anderlecht-verdediging nauwkeurig afgetast was geweest. Toen kwam RSC Anderlecht in de wedstrijd met verrassende ritmeveranderingen en ontredderende automalismen. R Antwerp FC stond er wel een beetje aangeslagen bij. Het eerste reële gevaar ontstond toen Vercauteren en Vander Elst plots als spitsen voor Theo Custers opdoken en Vander Elst nipt naast mikte. Daarna liet Nielsen een kans liggen na degelijk voorbereidend werk van Van Toorn, Haan en de nogmaals opgerukte Vander Elst op rechts. Vervolgens liet Vercauteren een gouden voorzet van Haan ongebruikt. In het tweede kwartier legde RSC Anderlecht het accent op de kwetsbaarheid van de Antwerpverdediging in de lengte-as, ongeacht het gezag van opruimer Bob Geens. Nochtans, bleek R Antwerp FC helemaal niet aangeslagen. Het reageerde bij voorkeur over links, via het trio Frank Mariman, Willy Vliegen en Uli Thychosen. Willy Geurts plaatste zich achter het kanon. Zijn schoten klonken als waarschuwingen voor doelman Munaron, die zich wel het vertrouwen van zijn maats waardig toonde. Kwam Vercauteren in de voorlaatste minuut van de eerste helft opnieuw dicht bij een doelpunt, men kon een voorloige balans opmaken door te stellen dat het peil van de opvoering dreef op gespreide wederzljdse inspanningen.
In de tweede helft lagen de momenten van spanning en vervoering veel dichter bij mekaar. Het verschil groeide fluks uit tot een contrast, waarin RSC Anderlecht heel even de indruk gaf de wedstrijd naar zijn hand te willen zetten en R Antwerp FC minder dan ooit bereid bleek te wijken. Integendeel, al in de twaalfde minuut na een door Willy Vliegen genomen vrije schop en een doeltreffende inbreng van de uitstekende Frank Mariman, kopte Willy Geurts de bal keihard tegen dekklat. R Antwerp FC speelde een zo dynamisch kwartiertje dat, nogmaals en veel nadrukkelijker dan voordien, de feilen in de Anderlechtverdediging aan het Licht kwamen. Munaron kreeg meer en gevaarlijker werk dan Theo Custers. In hoofdzaak, omdat de tot zichzelf gekomen Marc Steyaert, de autoritaire Frank Mariman en de uiterst toegewijde Gaston Boeckstaens met de steun van Eddy Snelders de Brusselse spitsen tot de geringste activiteit herleidden. Wel bleef Coeck de draaischijf, Haan de kliever, Vander Elst de indringer. Met het gevolg dat de wedstrijd opnieuw tot evenwicht kwam, ditmaal zonder de kwaliteit nogmaals ergens in het gedrang te brengen. Zo naderden de laatste, de beslissende tien minuten. Met Gunther Van Eyck in de plaats van Uli Thychosen, ofschoon Paolo Lallo ernstiger verschijnselen van vermoeidheid vertoonde, met Fastré in de plaats van de in een duel met Vercauteren aan het hoofd gewonde Willy Geurts, met Martens in de plaats van Van Toorn, met inmiddels het voor R Antwerp FC bevrijdende doelpunt van Eddy Snelders. Een doelpunt in de hand gewerkt door balverlies van het duo Haan-Vercauteren, een infiltratie in de aarzelende verdedigirig, een flater van de overigens behoorlijke doelman Munaron. Een doelpunt van een verdienstelijke steunspeler als de bekroning van een voorbeeldige collektieve inzet. In een aangrijpend slot kwamen RSC Anderlecht en R Antwerp FC nog om beurten adembenemend dicht, de ene bij de gelijkmaker, de andere bij een grotere voorsprong. Men hoefde zijn indrukken niet meer te herzien (Leo Verhoeven - bron: onbekend).
Eddy Snelders, exponent van jonge Bosuilen
Met nog acht minuten speeltijd op de electronische stadionklok ving Eddy Snelders voor de zoveelste maal een mislukte Anderlechtvoorzet in het middenveld op. De belofteninternationaal overschouwde het gebeuren, zag hoe Gaston Van Camp en Gunther Van Eyck hun bewakers mee naar de zijstroken loodsten, ging zelf een eind door en loste van even buiten de rechthoek een laag schot dat verraderlijk opbotste vooraleer het voorbij Munaron in de linkerbenedenhoek uitstierf. Voor het overgrote deel van de achttienduizend toeschouwers betekende dat de verlossing, de zekerheid van een eerste Antwerpthuiszege na vier opeenvolgende draws. Voor het jonge rood-witte team betekende de overwinning meteen ook de beloning voor een sterke tweede helft, waarin de beste kansen werden afgedwongen en waarbij vooral Gaston Boeckstaens en Marc Steyaert als bewakers van Rensenbrink en Geels als meest opvallende figuren op de voorgrond traden.
De welomlijnde tactische opdrachten waarmee trainer Ladislav Novak zijn roodhemden het veld had ingestuurd, maakten het van meet af trouwens erg moeilijk voor de Brusselaars. Geels kreeg geen metertje ruimte en het duurde lang voor de paars-witten doorhadden dat het gevaar van opkomende jongens diende te komen. Haan was daarbij wel erg bedrijvig, maar anderzijds had Van der Elst zo de handen vol met Uli Thychosen dat hij zijn rushes
maar best achterwege liet. Pas na een dik kwartier kwam hij een eerste keer los. Na een een-twee met Vercauteren knalde hij luttele centimeters naast. Het was meteen de eerste pikante fase in een schaakpartij waarbij elke zet zorgvuldig werd afgewogen. Ook de tweede doelrijpe scorekans was voor de Brusselaars. Marc Steyaert kon het schot van Vercauteren van de doellijn vegen. Naarmate de rust dichterbij kwam begon R Antwerp FC op haar beurt sneller te draaien en dat resulteerde in twee kansen voor Willy Geurts, die echter telkens Munaron op zijn weg trof.
Lekkere voetbalbrokjes werden bewaard voor de tweede helft die meteen met vuurwerk werd ingezet. Een knappe Anderlechtactie langs Coeck werd door Rensenbrink nipt over het doel geknikt. Bij de volgende tegenaanval liep Dusbaba de losgeraakte Gaston Van Camp onbestraft van de sokken in het strafschopgebied. Van der Elst miste nog een unieke kans door na een lange ren op Theo Custers te knallen. Dat was meteen het sein voor de thuisploeg om het gaspedaal dieper in te duwen. Willy Geurts knikte een aangeven van Frank Mariman tegen de deklat. Munaron redde op gelukkige wijze na een mislukte retro van Willy Vliegen. Dat alles speelde zich af in het vierde kwartier waarin bij de Brusselaars achterin de organisatie een beetje zoek was geraakt. Coeck en Haan brachten opnieuw rust in de ploeg waardoor de Antwerp-storm luwde. In het laatste kwartier flakkerde die weer op toen scheidsrechter Van Melkebeke niet zag hoe Broos in het eigen doelgebied de bal met de hand speelde.
De rood-witte drang naar een thuiszege kreeg dan inhoud door een knap schot van Frank Mariman en het winnende doelpunt van Eddy Snelders. Voor de rood-witten restten er dan nog een tiental minuten beven... RSC Anderlecht kon geenvuist meer maken om terug te slaan. Integendeel, de beste kansen waren nog weggelegd voor de thuisploeg. Vermelden we nog dat Van Toorn, Willy Vliegen en Van der Elst tegen een geel karton aanliepen (Georges Weymiens - bron: onbekend)
Gaston Boeckstaens en Marc Steyaert lieten de Nederlanders niet los
DEURNE — Een tiental minuten voor het einde van een spannende wedstrijd ging een sterk spelende Eddy Snelders op de solotoer. De jonge Antwerpmiddenvelder passeerde in een ruk een drietal tegenstanders, besloot zijn tocht met een schot dat een doelpunt en terzelfdertijd de overwinning voor zijn elftal opleverde. Doelman Munaron werd verrast door het schot van Eddy Snelders, waarbij de bal onverwachte kapriolen maakte. Voor de eerste keer sprong de beheerste trainer Ladislav Novak van zijn bank op om uiting te geven aan zijn vreugde. Het was tegelijk een dank aan het adres van zijn pupillen die de opdrachten voortreffelijk hadden uitgevoerd.
Vertelde Algemeen voorzitter Wauters van de 'Great Old' dat zijn club Brussel niet wenste los te laten, in het duel met de meeste beklemmende momenten na de rust en biezonder in de slotfaze, waren het Gaston Boeckstaens en Marc Steyaert die respectievelijk Rensenbrink en Geels niet loslieten. De twee rood-witte verdedigers hebben een grote bijdrage geleverd om de zo begeerde zege te verwerven. Gaston Boeckstaens schakelde Rensenbrink op een zeer sportieve wijze uit en ging daarenboven herhaaldelijk mee in het offensief. Marc Steyaert moest in laatste instantie André Heerwegh vervangen, gaf Geels geen enkele kans. De Nederlander die tegen La Louvière viermaal had gescoord, was slechts een keer gevaarlijk. Vlak na het Antwerpdoelpunt kopte hij de bal keihard boven de deklat. De paars-witte aanval was onmondig. RSC Anderlecht probeerde meestal een orgelpunt te plaatsen met de snelle uitvallen van Van Der Elst. R Antwerp FC reageerde langs een hardwerkende Paolo Lallo en een knappe Uli Thychosen die wel enkele nummertjes opvoerde, evenwel niet de basis kon leggen van een doelpunt. De meest gevreesde Sinjoor voor de hoofstedelingen was en bleef Willy Geurts die tweemaal een verschroeiend schot afvuurde dat naast de doelpaal zeilde.
Waren de beide formaties in de eerste speelhelft nogal verdedigend ingesteld, na de rust kwam er meer vaart in de acties van de twee ploegen. R Antwerp FC acteerde snel en beantwoordde de flitsen van RSC Anderlecht met acties, ingeleid door Eddy Snelders, Paolo Lallo en Gaston Van Camp die meer bij het spel werd betrokken. Evenals Geels werd Willy Geurts van dichtbij bewaakt. Toen hij na 57' een blunder van Van Toorn wou afstraffen en de wijde wereld voor zich kreeg, werd hij door de gewezen speler van SC Charleroi neergehaald. Enkele minuten later had de Limburger voor de derde keer dit seizoen pech als een kopstoot door de deklat werd gestuit. Op het moment dat Uli Thychosen door Gunther Van Eyck werd vervangen en Willy Geurts wegens een kwetsuur, zijn plaats moest afstaan aan Werner Fastré, dachten de Antwerpgetrouwen dat het 0-0 abonnementbehouden zou blijven. Eddy Snelders die al scoorde tegen FC Beringen, zette de toren op de kerk en bracht een weldoende warmte in het stadion waar sneeuw en regen voor een kille sfeer hadden gezorgd.
Op de valreep werd de voorsprong door het ingekomen duo bijna verdubbeld. Een voorzet van Werner Fastré naar Gunther Van Eyck die hard inschoot, werd door Broos op de doellijn gekeerd. Ook Marc Steyaert had voor de rust een gemaakt doelpunt van Vercauteren op de doellijn verhinderd (bron: onbekend).
Antwerp Clubblad (9) zag het zo
R Antwerp FC moest aantreden zonder de op training gekwetste André Heerwegh. Toch gaf de roodwitte verdediging geen krimp tegenover de gereputeerde Brusselse aanvalsmachine. Vooral Gaston Boeckstaens en Marc Steyaert liepen in de kijker bij het bewaken van Rensenbrink en Geels tijdens deze even spannende als hoogstaande wedstrijd.
Vooral na de rust lag het spelpeil zeer hoog, iets waaraan R Antwerp FC zeker niet minder verdienste had dan bezoeker RSC Anderlecht. Nadat hij even voordien op de deklat had gekopt, werd Willy Geurts aan het hoofd gekwetst en moest worden vervangen. Twee minuten na de wissel juichten de Bosuilen toch. Eddy Snelders ging solo, schakelde drie tegenstanders uit en versloeg vervolgens doelman Munaron met een botsend schot (bron: Antwerp Clubblad - 18.02.1979)!
Ladislav Novak tevreden
DEURNE. — Marc Steyaert, die dit seizoen amper 20 minuten in het eerste team had gespeeld op (RWDM en nu André Heerwegh, uitgerekend tegen topschutter Geels, moest vervangen, werd na de wedstrijd gefeliciteerd door trainer Novak, die vooral de sterke wedstrijd van zijn verdediging onderstreepte. Marc Steyaert zelf werd pas zaterdagmiddag, toen hij met de invallers naar het Astridpark reisde, verwittigd dat hij zich moest klaar houden voor zondag. "Op een keer na heb ik Geels geneutralizeerd, dus ben ik geslaagd in mijn opdracht. Ik wilde bewijzen mijn plaats in het elftal nog waard to zijn." Naast Marc Steyaert waren het Gaston Boeckstaens, die een stille Rensenbrink voortdurend aan de klap hield, Frank Mariman, ook uitstekend in de opbouw, Bob Geens, de man op de commandopost en vanzelfsprekend Eddy Snelders, de auteur van het doelpunt — ja, met zijn linkervoet nog wel, die meest geciteerd werden (bron: onbekend).
André Heerwegh drie weken gips
DEURNE — Pech voor André Heerwegh. Hij liep op de vrijdagtraining een zware enkelverzwikking op en kon niet aantreden tegen RSC Anderlecht. Hij moet denkelijk tot de terugronde wachten om weer speelklaar te zijn. Het lichaamsdeel werd trouwens in het gips gelegd. De ene zijn dood is de andere zijn brood. Marc Steyaert, vorig seizoen titularis, kreeg nu weer een kans die hij met beide handen greep. Pas in de laatste minuten kon Geels eens gevaarlijk uithalen met het hoofd, maar voor de rest kwam hij er niet bij te pas (bron: onbekend). |
