George Kessler: opdracht volbracht
Seraing. — "Sir" George Kessler heeft zijn eerste opdracht bij R Antwerp FC volbracht. Dank zij een overtuigende overwinning in Seraing via doelpunten van Harry Cnops en uitblinker Berry Van Aerle, is de Great Old op twee speeldagen van het einde van de competitie zeker van behoud in hoogste afdeling. Vrijwel zeker zal de Duitser ook volgend seizoen met R.A.F.C. in zee gaan. Zelf liet hij daar zaterdagavond alvast nog nauwelijks twijfel over bestaan.
Een maandenlange achtervolging is dus tot een goed einde gebracht. De opluchting in de schoot van de rood-witte familie was zaterdagavond bijzonder groot. In die mate dat voorzitter Eddy Wauters het nodig achtte om zijn trainer onmiddellijk na de wedstrijd voor de verzamelde pers in de bloemetjes te zetten. "Want", aldus een glunderende president, "als R.A.F.C. uiteindelijk zijn doel, de zestiende plaats in de rangschikking, bereikt heeft, is dat in zeer belangrijke mate de verdienste van de heer Kessler. Ik heb de grootste bewondering voor de manier waarop hij zijn spelers mentaal begeleid heeft. Vooral dan in de loop van de voorbije weken, toen het wel eens mis dreigde te gaan."
De vrees dat het voor George Kessler en zijn R.A.F.C. in Seraing mis zou kunnen gaan, bleek voor de aandachtige toeschouwer al gauw ongegrond. De bezoekers namen immers van bij de aftrap kordaat het initiatief, knutselden voor de rust de mooiste acties en de beste kansen in elkaar. Terwijl de thuisploeg nooit de indruk gaf een gedecideerd R.A.F.C. in moeilijkheden te kunnen brengen.
Na de pauze werd het bezoekende overwicht nog nadrukkelijker toen ook de betere fysiek van de rood-witten begon mee te spreken. In die periode ontpopte Frans Van Rooij zich weer als de onvolprezen spelmaker en zijn landgenoot Berry Van Aerle heerste als een koning op de rechterflank. Het was dan ook maar logisch dat de meerwaarde van R.A.F.C. in doelpunten werd uitgedrukt. Aanvoerder Harry Cnops tekende voor het eerste, de beresterke Berry Van Aerle nam in de slotminuut nummer twee voor zijn rekening.
Tussenin hadden Ronny Van Rethy en vooral Mark Van Der Linden verzuimd om de zekerheid omtrent het behoud al vroeger af te dwingen. Hij miste immers twee keer op onbegrijpelijke wijze toen hij vrijstaand en van dichtbij eerst hoog over, dan op de dwarsligger knalde. Die missers konden gelukkig voor hem en voor R.A.F.C. door een machteloze thuisploeg niet afgestraft worden. Mits meer treftekerheid van de rood-witten had het verdict op het scorebord veel zwaarder kunnen uitvallen voor een veroordeeld RFC Seraing (Luk Luyten - bron: GvA - 18/05/1987).
Great Old gered, George Kessler blijft
Antwerpen staat op zijn kop, de club van de Bosuil blijft in eerste. Dat er gevierd werd, hoef je je niet eens af te vragen. Dat kon je zaterdagavond na de zo belangrijke rood-witte winst in en om het stadion van Seraing al merken. Heel wat supporters waren door het dolle heen, spelers grepen elkaar beet na het laatste fluitsignaal. De euforie was groot... Praeses Wauters nam zelfs voor het eerst dit seizoen 'Sir George' het woord af om hem officieel hulde te brengen en hem in naam van de hele club in het openbaar te bedanken voor de stunt die hij voor mekaar bracht. "Dit heb ik nog niet meegemaakt", aldus de Antwerpvoorzitter. "Drie punten op 26 halen, zes eenheden achterop liggen en dan nog het behoud bewerkstelligen... Dat kon maar één man, de heer Kessler. Hij bracht en hield de moed en de kracht in de spelersgroep. Ik ben dan ook blij met hem verder te kunnen werken..." En dan was het de beurt aan de grootmeester zelf. "Ik kan voor 99,9 % stellen dat ik bij R Antwerp FC blijf. Ik vind hier een fijne werkkring en ambitie. Ik hoef nog enkel mijn handtekening te zetten onder de nieuwe overeenkomst..."
R.A.F.C. won verdiend dit degradatieduel, omdat het als een groep leeuwen vocht voor de volle buit. Het startte vrank met kansen in het eerste kwartier langs Thierry Pister en Rudi Smidts, werd dan een kwartier lang teruggedrongen door een thuisploeg die de zenuwen amper de baas kon om naar het einde van de eerste periode opnieuw de bovenhand te nemen. Toen Harry Cnops rond het uur de treffer van de bevrijding voorbij doelman Gomez kopte, was de klus geklaard. Er stond toen nog één ploeg op het veld. Vleugelverdediger Berry van Aerie, wat een longen, stuwde zijn ploeg bestendig in de aanval. Twee keer speelde hij Mark Van der Linden op de strafschopstip vrij maar de rumoerige voorspeler schoot de bal telkens onbegrijpelijk over de plaatselijke kooi. Thierry Pister knalde staalhard naast alvorens Andries een poging van de doorgebroken Rony Van Rethy van de doellijn veegde. Pas in de allerlaatste minuut rondde uitgerekend Berry van Aerle een actie tussen Mark Van der Linden en Frans van Rooij succesrijk af.
R.A.F.C. toonde zich doorlopend conditioneel sterker dan de tegenstander, die nooit in het behoud heeft geloofd. Een schitterend resultaat alvast voor de Kessler-formatie die de eerste stenen van dit succes legde in een... vijfsterrenhotel in Maastricht. "De bus reed zich op 100 m van ons afzonderingsoord wel klemvast, maar de rest van onze voorbereiding op de zo cruciale match verliep vlekkeloos. Telkens ik me met mijn elftal in dat Maastrichtse hotel terugtrok, won ik. Vraag dat maar aan AZ 67, Hertha Berlijn en Club Brugge..." RFC Seraing neemt na zes campagnes, waarvan het tweede en derde seizoen met de tandem Bocande-Claesen het langst in de geschiedenis zullen blijven hangen, afscheid van eerste nationale. Het zou wel eens voor heel lang kunnen zijn... (Luk Derden - bron: onbekend - 18/05/1987).
Gezondheidswandeling voor Great Old
SERAING — R Antwerp FC heeft zaterdagavond de basis gelegd van een nieuwe bloeiperiode, te bouwen onder George Kessler, die blijft en met Berry van Aerle en Frans van Rooij die dat eveneens zouden doen en de komst van 'een drietal spelers van internationale klasse'. Dat stelden Eddy Wauters en George Kessler zelf na de zege van de rood-witten op de Pairay, waardoor ze hun eigen redding definitief vastlegden en de thuisploeg veroordeelden tot degradatie en wellicht tot de uitverkoop van wat er momenteel nog als valabele voetballers rondloopt.
R.A.F.C. heeft nooit problemen gehad met de thuisploeg, die zich misschien niet vooraf had neergelegd bij het onvermijdelijke, maar die op geen enkel ogenblik als ploeg naar voren trad, slechts dreef op individuele acties van Kingambo, Rouyr of de bewonderenswaardige Dardenne. Dat was onvoldoende tegen R.A.F.C., dat zich wel als geheel aanstelde, van de eerste minuut tot de laatste bezield was met offensieve ideeën en kon rekenen op twee spelers die duidelijk een trapje hoger stonden. Frans van Rooij was vooral voor de rust de onvermoeibare spil over wie alles liep om de mentale weerstand van de thuisploeg murw te voetballen. Berry van Aerle was de man die vooral na de koffie met zijn spektakulaire en moordende raids, het werk afmaakte.
Met spitsen met meer afwerking in de voeten dan Mark Van der Linden, Harry Cnops of Thierry Pister zou het verdict veel vroeger gevallen zijn en zou de uitslag niet 0-2, maar 0-6 of meer geweest zijn. R.A.F.C. moest inderdaad tot het uur wachten voor Harry Cnops een hoekschop van Frans van Rooij die de Nederlander zelf had afgewongen, voorbij Gomez kon koppen en meteen absolute zekerheid te hebben op zege en behoud. Die verlossende treffer had eigenlijk al na twee minuten op de bord moeten staan. Thierry Pister, verdienstelijk maar ongelukkig, miste toen zijn eerste van een hele rij kansen. Het was evenwel de verdienste van de Gentenaar en de hele ploeg resoluut verder op zoek te gaan naar dat doelpunt. RFC Seraing reageerde wel een paar keer, had zelfs pech dat Yves Vanderveeren een fraai nummer van Kingambo nog van de lijn wegveegde (24'), maar miste vooral scherpte, doorzicht en diepgang om de wat naïeve lijnverdediging van R.A.F.C. af te straffen.
Tot aan de rust kon je van een wedstrijd spreken, daarna niet meer. Er was nog de fraaie kopstoot van Bettagno, maar toen Harry Cnops Gomez op het verkeerde been zette, was het over. RFC Seraing schrompelde ineen, liet het weinige aan defensieve organisatie dat het nog over had gehouden, schieten en ontsnapte uiteindelijk aan een kastijding door het sterke verweer van Gomez enerzijds en de vele missers van de Antwerpaanvallers anderzijds. Uiteindelijk was het Berry van Aerle die vlak voor affluiten zijn zoveelste uitbraak tot een goed einde bracht. Niet eens de geruststellende treffer (onrust was er nooit geweest), wel de bekroning op een sterke persoonlijke prestatie (Jef Beheydt - bron: onbekend - 18/05/1987).
De competitie door het oog van Bob
Op 'le Pairay' heeft R Antwerp FC op oververdiende wijze het behoud in eerste klasse verzekerd dank zij niet eens overdreven 0-2 winstcijfers na een wedstrijd waarin RFC Seraing in feite nooit een bedreiging vormde. Al tijdens de eerste helft kopte Rudi Smidts ei zo na zijn ploeg op voorsprong. Enkel een te korte terugspeelbal van Thierry Pister op Ratko Svilar lag aan de basis van de enige reële kans van RFC Seraing. Yves Vanderveeren kon het schot van Kingambo nog afweren.
Vlak na de rust leken de lokalen de partij even naar hun hand te kunnen zetten, maar in de 56e minuut ontnamen de rood-witten de Luikenaars hun laatste illusies. Frans Van Rooij, die weer oustanding was, borstelde één van zijn gekende hoekschoppen haarfijn naar het hoofd van Harry Cnops en de spits devieerde de bal mooi in de acherste hoek van het doel (0-1)! Even de open doelkansen die de Great Old aan de voet(en) kreeg opsommen (meer is echt onbegonnen werk): schot van Mark Van der Linden op de dwarslat, poging van Ronny Van Rethy van achter de doellijn weggewerkt, maar bij het ingaan van de blessuretijd zette een sublieme Berry Van Aerle de kroon op het werk.
Hij rondde een mooie aanvalsactie af (0-2) en nam meteen alle onzekerheid over de afloop weg! Enkele seconden later begon het Antwerpfeest op en rond het terrein nadat het definitieve behoud verzekerd was (Antwerp Clubblad 17 - 23/05/1987)!
Pluim voor Berry van Aerle
Een opgetogen, zij het vrij rustige George Kessler, moest het openingswoord aan voorzitter Wauters laten. Toen hij, na de bewieroking, aan de beurt kwam, pakte hij meteen uit met toekomstbeelden. "Het is nu de hoogste tijd om plannen te smeden. Het gevecht voor het behoud heeft ons programma opgehouden. In principe wil ik hier met dezelfde kern verder, mits een drietal nieuwe spelers wordt aangeworven. Die spelers mogen niet de eerste de beste zijn. Ik wil gerenommeerde voetballers. Het spreekt vanzelf dat er ook heel wat jongens, die nu al naast de ploeg stonden, zullen worden afgevoerd. Ik heb contacten met nationale en internationale elementen. De voorzitter is op de hoogte van al mijn bewegingen. Twintig spelers zijn mij voldoende om het nieuwe seizoen in te stappen. Het komt er vooral op aan dat deze ploeg zich op het veld leert organiseren. Wij moeten een degelijke middenmoter worden, die binnen de, twee seizoenen Europees mikt." Het staat dus zo goed als vast dat George Kessler blijft. Wat dacht u van deze uitspraak? "Mijne heren, als dit speeljaar ten einde is, wordt er vakantie genomen. Wij spreken dan opnieuw af op 1 juli voor de eerste training, om 15.30 uur. " Over de wedstrijd zelf was de trainer erg beknopt. "Wij verdienden de zege ten volle. De tweede helft waren wij de sterkste ploeg. Ik wil toch wel een pluim op de hoed van Berry van Aerde steken. Dat uitgerekend hij de verlossende goal maakte, deed me bijzonder veel plezier (R.V. - bron: onbekend - 18/05/1987)."
Grappige Mark Van Der Linden
Seraing. — De vreugde van Berry Van Aerle was enorm. Precies op de negentigste minuut scoorde de beste speler op het veld het tweede Antwerpdoelpunt. De Nederlander bouwde achter het doel van Gomez een feestje met de supporters. Hij keek hierbij met op een metertje klimwerk.
Toen George Kessler na de wedstrijd in de kleedkamer vroeg waar Berry Van Aerle was, antwoordde Mark Van der Linden: "Die hangt nog in de draad." Ook voor de open doelkans die hij zelf de nek had omgewrongen, kwam er een uitleg: "Het was bergop, niet gemakkelijk." Voor kapitein Harry Cnops leek het iets eenvoudiger. RFC Seraing ligt de Antwerpspits wel. Hij had vijftien speeldagen gewacht op eerste competitiedoelpunt thuis tegen RFC Seraing, de ploeg die hij ook nu weer met een kopbalgoal op verlies zette (R.V. - GvA - 18/05/1987).
|
