KSK Beveren gekblij met gelijkspel
Staar je niet blind op de uitslag, want het gevecht tussen de twee uitersten in de ranglijst was opwindend en attractief. Beide teams ijverden niet voor een gelijkspel, wel om te winnen. Het gevolg van die positieve instelling was een lekkere voetbalavond met scherpe tussenkomsten, heen- en weergolvend spel, een rij doelkansen en twee keepers die voortdurend werden belaagd. Blijkbaar hadden ze zich allebei voorgenomen niet te buigen voor het geweld dat op hen afkwam. Wim De Coninck onderstreepte zijn goede vorm met parades van hoog niveau. Pfaff en Schmedding meldden zich in afgezonderde positie voor hem, maar ze geraakten niet voorbij het bezoekende sluitstuk.
Erg voor R Antwerp FC daarbij was dat een geldig doelpunt van Francis Severeyns door een grensrechter (voor vermeend buitenspel) werd afgevlagd. KSK Beveren bleek na afloop gekblij met de draw. Die had het ook verdiend. Georg Kessler was niet matig gul toen hij de tegenstander bij herhaling voor zijn organisatie en concentratie loofde. De Freethiel vond zaterdag een ploeg terug die enthousiast te keer ging met daarbovenop een publiek dat nog eens reden had om opgewonden zijn vreugde te manifesteren. R Antwerp FC had daarmee moeite en kwam na de pauze terug met het besef dat er veel sneller en beter diende gespeeld te worden om een eerste seizoensnederlaag te mijden. De match was rijk aan emoties en het volk genoot.
Op de snelle start van R Antwerp FC repliceerde KSK Beveren aanvankelijk met counterspel, maar dat sloeg dra over naar een volwaardig offensief dat resulteerde in de eerste grote kans van de avond. Pfaff kwam alleen voor Wim De Coninck en die redde met de voet. Er volgden een reeks afstandsschoten die de Antwerpdoelman tot grote paraatheid noopten. Ook de Bosuil gaf zijn deel in het spektakel en zo vloog de tijd voorbij. Frans van Rooij kopte van dichtbij over de lat. Rosez sloeg even voor de pauze een kanonschot van Hans-Peter Lehnhof via een paal uit zijn doel.
Geen offside!
Het was prima geweest voor de rust en toen moest het beste nog komen. Het vuurwerk werd aangestoken in de zesde minuut toen Hans-Peter Lehnhof voorbij Pfaff liep, de bal tot bij Severeyns duwde en 'Cisse' de bal van dichtbij in het net stak. Buitenspel, vlagde de lijnrechter en de goal werd afgewezen. De meningen waren verdeeld. "Ik dacht echt dat het offside was," zei Kessler kalm. "Laten we de TV-beelden eens precies bekijken," stelde KSK Beveren voor. "Geen sprake van buitenspel," stelde Lehnhof koppig. Ik gaf de bal achteruit, dat zweer ik. Geen meter natuurlijk, maar toch zo een dertig, veertig centimers. Hoeveel precies, dat speelt geen rol, maar de bal ging achteruit. Severeyns stond ook verder van het doel af dan ik... Blijven zaniken heeft weinig zin, maar R Antwerp FC had voldoende reden om zich bekocht te voelen.
Hans-Peter Lehnhof had gelijk. Zijn betoog werd later op de avond door de televisie bewijskrachtig onderstreept: dit was een geldig doelpunt! De match liep verder op snel tempo en met aan weerskanten de gulle bereidheid om te scoren en te winnen. Mark Vander Linden schoot laag naast, Ronny Van Rethy kopte een center van Pister tegen de lat en toen kwam DE kans en DE save van de avond. Kusto sloot een lange solo af met een pass die de bezoekende defensie openscheurde en Schmedding toeliet zich afgezonderd voor Wim De Coninck te melden. Een zwaar schot vertrok, maar Wim was al van zijn doellijn weggesprongen als een hongerige panter op zoek naar prooi. Hij sloeg de bal met een vuistreflex over de lat en zo bleef het nul-nul. Het rijkelijke gerecht was prima voorbereid en vers opgediend, alleen het zoutkorreltje ontbrak... (Stef De Wolf - bron: onbekend - 16/11/1987).
|
